اشعار عاشقانه
|
در خیالات خودم در زیر بارانی که نیست می رسم با تو به خانه، از خیابانی که نیست می نشینی رو به رویم، خستگی در میکنی چای میریزم برایت ، توی فنجانی که نیست باز میخندی و میپرسی که حالت بهتر است؟ بازمیخندم که خیلی،گرچه میدانی که نیست شعر می خوانم برایت، واژه ها گل می کنند یاس و مریم می گذارم ،توی گلدانی که نیست چشم می دوزم به چشمت ، میشود آیا کمی دستهایم را بگیری، بین دستانی که نیست؟ وقت رفتن می شود، با بغض میگویم نرو ... پشت پایت اشک میریزم در ایوانی که نیست می روی و خانه لبریز از نبودن می شود باز تنها می شوم ، با یاد مهمانی که نیست... بعد تو این کار هر روز من است باور این که نباشی ، کار آسانی که نیست...
نظرات شما عزیزان:
|
About
https://telegram.me/vahidrahmane Archivesآذر 1396مهر 1395 تير 1395 فروردين 1395 اسفند 1394 بهمن 1394 دی 1394 آذر 1394 مهر 1394 تير 1394 خرداد 1394 ارديبهشت 1394 فروردين 1394 بهمن 1393 دی 1393 آذر 1393 آبان 1393 مهر 1393 شهريور 1393 مرداد 1393 تير 1393 خرداد 1393 ارديبهشت 1393 فروردين 1393 بهمن 1392 آذر 1392 ارديبهشت 1390 فروردين 1390 اسفند 1389 AuthorsوحیدLinks
ابزار وبلاگ LinkDump
کیت اگزوز ریموت دار برقی کاربران آنلاين:
بازدیدها :
|
تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت: